(Clip~FULL)Kulhad Pizza Viral Video rhm

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Sed nunc, quod agimus;

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Cui Tubuli nomen odio non est?

Illi enim inter se dissentiunt. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.

Quid, de quo nulla dissensio est? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Bonum patria: miserum exilium. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur.

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Hoc ipsum elegantius poni meliusque

potuit. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Urgent tamen et nihil remittunt. Omnis enim est natura diligens sui. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Duo Reges: constructio interrete. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis

illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Simus igitur contenti his. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Idemne, quod iucunde? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.